Na ratunek

Jeśli potrzebujesz natychmiastowej pomocy, bo zagrożone jest Twoje lub czyjeś życie, możesz zadzwonić pod jeden z dwóch numerów ratunkowych: 999 lub 112.

• 999 – to numer alarmowy ratownictwa medycznego. Połączenie odbiera bezpośrednio dyspozytor medyczny.
• 112 – to jednolity numer alarmowy, który obowiązuje w całej Unii Europejskiej.
  Numer 112 służy do powiadamiania w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia, ale także mienia. Operator numeru 112 po rozmowie z Tobą powiadomi odpowiednie służby: ratownictwo medyczne, straż pożarną, policję, służby ratownictwa wodnego itp. Może także połączyć Cię bezpośrednio z właściwą służbą.

Nie wzywaj karetki do zachorowań i zdarzeń, które nie powodują nagłego zagrożenia zdrowia i życia.

Kiedy wezwać pogotowie?

Pogotowie ratunkowe wzywaj wyłącznie w sytuacji:

• bezpośredniego zagrożenia życia

• nagłej, której skutkiem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu, uszkodzenie ciała lub utrata życia.

Przykładowe sytuacje, które wymagają wezwania zespołu ratownictwa medycznego:

• utrata przytomności

• zaburzenia świadomości

• urazy powstałe w wyniku wypadku komunikacyjnego

• bardzo wysoka gorączka z drgawkami lub objawami, które zwykle u danej osoby podczas gorączki nie występują

• zatrzymanie akcji serca

• ostry ból w klatce piersiowej

• ostry ból brzucha

• drgawki

• zaburzenia rytmu serca

• nasilona duszność

• uporczywe wymioty, zwłaszcza z domieszką krwi

• masywny krwotok z dolnego odcinka przewodu pokarmowego

• masywny krwotok z dróg rodnych

• gwałtownie postępujący poród

• ostre i nasilone reakcje uczuleniowe (wysypka, duszność) będące efektem zażycia leku, ukąszenia lub użądlenia przez jadowite zwierzę

• zatrucia lekami, środkami chemicznymi lub gazami, połknięcie środka żrącego

• rozległe oparzenia

• udar cieplny

• wyziębienie organizmu

• porażenie prądem

• podtopienie lub utonięcie

• zadławienie się

• agresja spowodowana chorobą psychiczną

• próba samobójcza

• upadek z dużej wysokości

• rozległa rana będąca efektem urazu.

Jak przebiega przyjęcie wezwania

Dyspozytor medyczny:

1. odbiera zgłoszenie o zdarzeniu od osoby dzwoniącej pod numer alarmowy

2. uzyskuje informacje o danych teleadresowych – niezbędny jest dokładny adres (pełna nazwa miejscowości, ulica, numer domu, gmina, powiat, a także województwo, ponieważ nazwy miejscowości się powtarzają)

3. przeprowadza wywiad medyczny z osobą dzwoniącą

4. przekazuje osobie dzwoniącej:
   • informację o wysłaniu zespołu ratownictwa medycznego
   • informację o odmowie wysłania zespołu ratownictwa medycznego – jeśli dyspozytor odmówi wysłania zespołu, informuje osobę wzywającą dlaczego podjął taką decyzję, a także przekazuje zalecenia dotyczące dalszego postępowania

5. jeśli jest to konieczne, utrzymuje stały kontakt z osobą obecną na miejscu zdarzenia i udziela jej instrukcji, jak udzielić pierwszej pomocy

6. ustala priorytet wysłania zespołu ratownictwa medycznego uwzględniając przeprowadzony wywiad medyczny, a także najkrótszy czas dotarcia na miejsce zdarzenia
7. utrzymuje kontakt z członkami zespołu ratownictwa medycznego i przekazuje im niezbędne informacje

8. wskazuje zespołowi ratownictwa medycznego szpital, do którego można przewieźć poszkodowanego.

Wzywając karetkę pogotowia:

• zachowaj spokój, nie krzycz i nie poganiaj dyspozytora

• odpowiadaj na pytania

• stosuj się do poleceń

• powinieneś udzielić pierwszej pomocy poszkodowanemu i zostać przy nim do czasu przyjazdu zespołu ratownictwa medycznego – dyspozytor medyczny powie Ci, jak udzielić pierwszej pomocy

• nie odkładaj słuchawki, nie rozłączaj się, dopóki dyspozytor nie zakończy rozmowy.

Czekając na zespół ratownictwa medycznego, staraj się nie korzystać z telefonu, z którego dzwoniono po karetkę. Dyspozytor medyczny lub zespół ratownictwa medycznego może próbować skontaktować się z Tobą, by uzyskać dodatkowe informacje.

Zespoły ratownictwa medycznego (ZRM) to jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, które poza szpitalem udzielają pomocy medycznej osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Może to być np. udar mózgu, zawał serca, upadek z wysokości czy wypadek komunikacyjny.

Zespoły ratownictwa medycznego dzielą się na:

• zespoły specjalistyczne – co najmniej trzy osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym lekarz systemu oraz pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny

• zespoły podstawowe – co najmniej dwie osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny

• zespoły lotnicze – co najmniej trzy osoby, w tym co najmniej jeden pilot zawodowy, lekarz systemu oraz ratownik medyczny lub pielęgniarka systemu.

Zespół ratownictwa medycznego może udzielić pomocy medycznej na miejscu zdarzenia, a w razie konieczności dalszej diagnostyki i leczenia – przetransportować pacjenta do szpitala.

Zespół ratownictwa medycznego przewozi osobę wymagającą pomocy medycznej z miejsca zdarzenia do:

• najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego lub

• szpitala wskazanego przez dyspozytora medycznego albo wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego lub

• szpitala udzielającego świadczeń zgodnych z rodzajem i stopniem ciężkości urazu lub zachorowania, np. do centrum urazowego, ośrodka oparzeniowego, udarowego albo do ośrodka kardiologii interwencyjnej.

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym

Przeczytaj, jak skutecznie wezwać karetkę

Szpitalny oddział ratunkowy (SOR) to jednostka systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne (PRM), która udziela pomocy pacjentowi w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. SOR nie zastępuje lekarza podstawowej opieki zdrowotnej ani lekarza poradni specjalistycznej. Nie zgłaszaj się na SOR w razie przeziębienia czy niestrawności. Nie jest to też miejsce, do którego przychodzisz po receptę na leki, skierowanie na badania czy zaświadczenie lekarskie.

W szpitalnym oddziale ratunkowym nie obowiązuje kolejność zgłoszeń według czasu przybycia. Pielęgniarka systemu, ratownik medyczny lub lekarz systemu przeprowadza segregację medyczną pacjentów (TRIAGE - triaż). W wyniku przeprowadzonego triażu pacjent zostaje zakwalifikowany do 1 z 5 kategorii pilności:

• kolor czerwony oznacza natychmiastowy kontakt z lekarzem

• kolor pomarańczowy oznacza czas oczekiwania na pierwszy kontakt z lekarzem do 10 minut

• kolor żółty oznacza czas oczekiwania na pierwszy kontakt z lekarzem do 60 minut

• kolor zielony oznacza czas oczekiwania na pierwszy kontakt z lekarzem do 120 minut

• kolor niebieski oznacza czas oczekiwania na pierwszy kontakt z lekarzem do 240 minut.

Osoby niebędące w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego przydzielone do kategorii zielonej lub niebieskiej mogą zostać przekierowane do lekarza POZ (podstawowej opieki zdrowotnej), w tym do NiŚOZ (nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej).

Pomoc w SOR obejmuje świadczenia, które wymagają szybkiej diagnostyki i leczenia. Lekarz SOR kieruje wyłącznie na badania i konsultacje niezbędne ze względu na stan nagłego zagrożenia zdrowotnego.

Po udzieleniu świadczeń w SOR pacjent może zostać wypisany do domu. W razie konieczności lekarz SOR kieruje pacjenta do innego oddziału szpitalnego lub zapewnia transport do innej specjalistycznej placówki. Lekarz SOR może odmówić udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej osobie niebędącej w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

Podstawa prawna

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 czerwca 2019 r. w sprawie szpitalnego oddziału ratunkowego 

Ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym 

Przeczytaj, jak przyjmuje SOR

Jeśli nagle zachorujesz lub stan Twojego zdrowia nagle się pogorszy, możesz udać się po pomoc do dowolnego punktu nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej. Pamiętaj, że nie obowiązuje rejonizacja.

Przychodnie podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) nie pełnią dyżurów całodobowych. W noce i w dni ustawowo wolne od pracy ich rolę przejmują przychodnie nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, w których możesz otrzymać pomoc w godzinach od 18:00 do 8:00 dnia następnego oraz całodobowo w dni ustawowo wolne od pracy.

Przeczytaj gdzie i kiedy korzystać

Szukasz pomocy medycznej w godzinach wieczornych i nocnych, w weekend lub święto? Zadzwoń na numer 800 137 200 lub wypełnij formularz i skorzystaj z Teleplatformy Pierwszego Kontaktu (TPK).

Gdy dzwonisz pod numer 800 137 200

Telefon odbierze konsultant, który przeprowadzi z Tobą wstępny wywiad. Zapyta Cię m.in. o imię i nazwisko oraz numer PESEL. Następnie skontaktuje się z Tobą pielęgniarka i w razie potrzeby lekarz.

Gdy wypełniasz formularz

Po wypełnieniu formularza w ciągu trzech godzin skontaktuje się z Tobą pielęgniarka i w razie potrzeby lekarz.

Przez TPK uzyskasz:

• poradę medyczną pielęgniarki lub położnej albo lekarza
• e-receptę
• e-skierowanie
• e-zwolnienie.

Zadzwoń na TPK, gdy:

• nagle zachorujesz, a lekarz rodzinny już nie pracuje
• nagle pogorszy się stan Twojego zdrowia, nie masz jednak objawów sugerujących, że jesteś w stanie bezpośredniego zagrożenia życia, a zastosowane środki lub leki dostępne bez recepty nie przyniosły poprawy
• zachodzi obawa, że oczekiwanie na otwarcie przychodni POZ może niekorzystnie wpłynąć na Twój stan zdrowia.

TPK z tłumaczem języka migowego

Jeśli jesteś osobą głuchą, masz możliwość umówienia się na wideoporadę lekarską, która jest tłumaczona przez profesjonalnych tłumaczy polskiego języka migowego. W wideorozmowie na żywo uczestniczy pacjent, lekarz/pielęgniarka oraz tłumacz języka migowego. Żeby skorzystać z tej usługi podczas wypełniania formularza zaznacz pole „Tak” przy opcji „Konsultacja w języku migowym”. Otrzymasz wtedy SMS i e-mail z linkiem do wideorozmowy.

TPK w języku angielskim

You can receive a professional medical assistance within the primary healthcare outside office hours, on holidays and weekends. Just fill in the form in English and the medical staff of Teleplatform of First Contact (TPK) will contact you within 3 hours over the phone. The service is available only from Monday to Friday from 6 p.m. to 8 a.m. the next day and on Saturdays and Sundays and other public holidays from 8 a.m. to 8 a.m. the next day.

Masz nagły problem ze zdrowiem? Zgłoś się do izby przyjęć

Izby przyjęć pracują całodobowo, przez 7 dni w tygodniu.

W przypadku nagłego bólu zęba możesz skorzystać z dyżuru stomatologicznego.

Placówki udzielają pomocy doraźnej:

• w dni powszednie od 19:00 do 7:00 dnia następnego
• w soboty, niedziele i dni wolne od pracy całodobowo.

Znajdź dentystę, który udzieli Ci pomocy