Zrób coś dobrego dla swojej wątroby

Jakimi chorobami wątroby można się zarazić? Które są najgroźniejsze? Czy można się przed nimi chronić i w jaki sposób

Wątroba może być chora, chociaż nie odczuwasz bólu. Wirusowe zapalenie wątroby (WZW) – typu A, B lub C to najczęstsze choroby wątroby. Najgroźniejsze są WZW typu B i C – te wirusy są najczęściej powodem zachorowania ludzi w Polsce.

Jak możesz zarazić się wirusem zapalenia wątroby

HAV (ang. Hepatitis A Virus), czyli wirus zapalenia wątroby A – przenoszony jest drogą pokarmową i powoduje zwykle ostre zapalenie wątroby, gdy:

zjesz skażoną żywność lub wypijesz wodę
masz bezpośredni kontakt fizyczny z osobą zakażoną i np. nie umyjesz rąk.

Przed zakażeniem wirusem HAV chroni szczepienie.

Wirusami HBV (ang. Hepatitis B Virus) i HCV (ang. Hepatitis C Virus) możesz się zarazić poprzez:

robienie tatuażu lub w trakcie zabiegów kosmetycznych
kontakty seksualne – może dojść do kontaktu z krwią osoby zakażonej
skażony sprzęt medyczny
korzystanie z przedmiotów, na których znajduje się krew, np. wspólne szczoteczki do zębów, maszynki do golenia
używanie zanieczyszczonych igieł i strzykawek
zakażoną osobę, np. z Twojego gospodarstwa domowego.

Zarazić się może także noworodek podczas porodu zakażonej matki.

WZW typu B

Wirusowe zapalenie wątroby typu B jest groźną chorobą zakaźną.

Wirus HBV wnika do organizmu:

10 razy łatwiej niż wirus HCV
100 razy łatwiej niż HIV – wystarczy jedynie 0,00001 ml zakażonej krwi.

Czym grozi WZW B:

u około 5-10% chorych WZW B przechodzi w stan przewlekły
może prowadzić do marskości lub nowotworu wątroby.

Szczepienie najskuteczniej chroni przed zakażeniem wirusem HBV.
Leczenie może jedynie zahamować chorobę, nie da się jej całkowicie wyleczyć.

WZW typu C

Okres wylęgania choroby wynosi do 6 miesięcy.
U około 80 proc. osób zakażenie przebiega bezobjawowo.
U 78-85 proc. osób zakażonych HCV dochodzi do przewlekłej infekcji.
U ok. 20 proc. pacjentów przewlekle chorych rozwija się marskość wątroby, a następnie rak wątrobowokomórkowy.

U niektórych osób zakażenie WZW C może się objawiać m.in.

zmęczeniem
utratą apetytu
odbarwionymi stolcami
zażółceniem białek oczu.

WZW C można w 98-100% wyleczyć.
Na WZW typu C nie ma szczepień.

Rozpoznanie WZW

Przy diagnozowaniu WZW typu B i C, najczęściej wykonuje się:

badania serologiczne – oznaczają poziom przeciwciał HCV i antygenów HB
badania molekularne – wykrywają obecność materiału genetycznego wirusów, szczególnie na wczesnym etapie zakażenia
morfologię krwi, próby wątrobowe, badanie aktywności układu krzepnięcia.

Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) może zlecić badanie w kierunku przeciwciał anty-HCV.